“Een gemiddelde werkdag bestaat niet echt. De ene dag ben ik aan het filmen, de volgende aan het monteren en weer een andere dag ben ik alleen maar bezig met projectmanagement: bellen en mailen om feedback door te nemen, wensen van de klant bekijken, offertes opstellen, dat soort zaken. Die afwisseling is heel fijn.

“Zelf vind ik het contact met klanten het leukst. Mijn eerste vraag is altijd: wat wil je bereiken met de film? Als ik denk dat je op een andere manier beter je doel kunt bereiken, zal ik dat zeggen. Maar dat komt weinig voor, want ik geloof sterk in de kracht van video.”

De onderscheidende factor

“Zodra we weten wat het doel is, gaan we een concept bedenken. Zo wilde interieurbouwer INTOS, een klant met wie we al lang werken, nieuwe meubelmakers werven. De wens was een video met werkende mensen, met daarna in beeld de vraag ‘Wil jij werken bij INTOS?’ en klaar. Dan denk ik meteen: dat is niet waarom ik bij jullie zou willen werken, want ook bij andere bedrijven kun je meubels maken – dat is niet de onderscheidende factor.

“Dan ga ik dus op zoek naar wat INTOS wél onderscheidt. We zijn door de werkplaats gaan lopen en daar merk je dat iedereen er met een glimlach werkt. Je hoort de een fluiten, de ander maakt een gek geluid, weer een ander staat keihard vals te zingen. Die werkgeluiden zijn typerend voor de informele cultuur op de werkvloer. Wat we toen hebben bedacht, is om die cultuur in beeld te vangen: dat is grappig, dat is waar, dat trekt de aandacht en je ziet er het plezier in terug dat mensen in hun werk hebben.

“Het idee was om te beginnen met iemand die fluitend hout aan het schrapen is. Vervolgens roept een ander ‘bam bam’ terwijl ‘ie met een spijkermachine werkt en weer iemand anders roept ‘zzzzwst’ met een schroefmachine. We hebben vier van dat soort werkgeluiden gefilmd en eigenlijk als een muziekje aan elkaar geplakt. Dat is een video van zo’n tien seconden geworden, maar wel met een heel sterk idee. Iedereen die daar op locatie werkt, vond ‘m heel leuk geworden. Dan heb je ‘m te pakken: de video spreekt dan ook de mensen aan die nog niet bij INTOS werken, maar die er wel horen.”

Genieten van de filmdag

“Op een filmdag moeten we vaak vroeg de deur uit en gaan we met z’n tweeën met alle apparatuur op weg. Er zijn acteurs en een locatie geregeld – soms door mij, soms door een klant zelf. Op locatie bouwen we alles op. We filmen met de acteurs en actrices het verhaal dat we met storyboards gemaakt hebben. Bij grote campagnes vinden klanten het vaak fijn om er zelf bij te zijn, dat is ook voor ons prettig.

“De filmdag die me het meest is bijgebleven, heb ik onlangs meegemaakt. Voor de Patiëntenvereniging Hoofd-Hals hebben we portretten gefilmd van echte mensen met hoofd-halskanker. Dan ga je van tevoren thee en koffie drinken en met elkaar in gesprek. Die persoonlijke verhalen doen wel wat met je.

“Wat ik heel belangrijk vind, is dat het een leuke dag is. Voor mij is een filmdag geslaagd als ik hoor dat de aanwezigen er echt van hebben genoten. Dat is misschien wel een van de belangrijkste dingen op een set: zorgen dat iedereen lekker in zijn vel zit en duidelijke instructies krijgt, zodat iedereen weet wat te doen. Dan gaat alles soepel – en zo niet, dan lossen we het op.”

Knippen en plakken

“Na het filmen komt de montage. Dat is de fase waarin je de video kunt maken of breken. Van heel slechte beelden kun je nog steeds een goede montage maken, maar andersom geldt dat ook: je kunt heel goede beelden hebben, maar als je die niet goed monteert, is het eindresultaat dat ook niet. Omdat deze fase zo belangrijk is, stoppen we hier de meeste tijd in. Tijdens de montage komt het gevoel naar voren dat je bij de kijker naar boven wilt halen. Door te knippen kun je van het bedachte concept een heel ander verhaal maken. Dat is dus een erg interessant proces, waarbij we nog steeds proberen om creatief te blijven kijken.

“Mijn favoriete onderdeel van de montage is de muziek, vooral omdat die heel erg de sfeer van de video bepaalt. Muziek is ook mijn hobby: ik speel piano en gitaar. Voor de video’s maak ik gebruik van een bibliotheek, waarin ik op zoek ga naar muziek met de juiste toonsoort en sfeer. Maar soms voel je dat de emotie aan het begin van de video anders moet zijn dan aan het einde, bijvoorbeeld van droevig naar blij. Die verandering zit vaak niet in de beschikbare muziek, dus knip en plak ik daar ook in. Soms klinkt het uiteindelijk als één geheel, maar zijn het drie verschillende nummers.

“Eigenlijk is de keuze voor een goede voice-over ook een vorm van muziek maken. Ik heb een lange lijst met mensen die ik geschikt vind. Sommige stemmen zijn in het algemeen heel goed, maar niet altijd voor een specifieke video. Je moet dus toch altijd weer op zoek naar de stem die daarbij past. Ik kijk naar het onderwerp, naar het gevoel dat je wilt meegeven. Heb je een wat scherpere stem nodig, omdat je mensen wilt activeren? Of juist een warme, donkere stem?”

Meer diepgang

“Toen ik begon met video’s maken, deed ik dat in m’n eentje en was ik alleen maar bezig met monteren en filmen. Met Giel, Dennis en Vladimir heb ik er inmiddels drie collega’s bij. Zij nemen me veel werk uit handen. Binnenkort ontmoet ik ook weer een nieuwe kandidaat met een afstand tot de arbeidsmarkt, om te kijken of die met ons mee kan werken.

“Nu film ik nog een halve tot een hele dag per week. Daar komt misschien nog een dag monteren bij, maar de rest is projectmanagement. Doordat ik me sterker kan richten op het contact met klanten en het aansturen van collega’s, is er voor mij meer diepgang in m’n werk gekomen. De liefde voor het filmen blijft en ik kan daar nog steeds van genieten. Maar dat geldt ook voor al het andere.”

Ben je na Martijns verhaal benieuwd wat wij voor jou kunnen betekenen? Neem dan even contact met ons op, dan bespreken we de mogelijkheden.