De Levenseindekliniek is een nationaal netwerk van artsen en verpleegkundigen die klaarstaan voor mensen die ondraaglijk, uitzichtloos lijden, maar die voor een euthanasieverzoek niet bij hun eigen behandelend arts terecht kunnen.

De SVLK maakt de financiële onafhankelijkheid van de Levenseindekliniek mogelijk. Met de steun wordt onder andere het zorgproces en de organisatie verbeterd, werkkapitaal voor de Levenseindekliniek verschaft, relevant wetenschappelijk onderzoek gefinancierd en nog veel meer.

Lobsang-Jap-A-Joe is verantwoordelijk voor de communicatie, de Vrienden en de relaties van de SVLK. “De Vrienden van de Levenseindekliniek zijn mensen die ons een warm hart toedragen. Zij steunen ons met een bepaald bedrag per maand, kwartaal of jaar”, vertelt Lobsang.

Sinds mei 2018 verzorgt MEO de backoffice, wat onder meer betekent dat de administratieve verwerking van de ruim 15.000 Vrienden van de stichting door medewerkers van MEO verzorgd wordt. Op die manier heeft de SVLK de handen vrij om zich op de eigen kerntaken te richten.

“Ik merk dat ze bij MEO hun zaken op orde stellen. Er is veel kennis, ook van de systemen en de praktijk. Met vragen kan ik altijd terecht en die worden gelijk opgepakt.”

Lobsang: “Ik vind het erg leuk dat MEO een club jonge en diverse mensen is. De maatschappelijke betrokkenheid is er hoog en dat vind ik erg belangrijk. Ook met de bereikbaarheid ben ik erg blij.” De kwaliteit van het werk vindt Lobsang zeer van belang: “Ik merk dat ze bij MEO hun zaken op orde stellen. Er is veel kennis, ook van de systemen en de praktijk. Met vragen kan ik altijd terecht en die worden gelijk opgepakt. Verder vind ik een fijne sfeer belangrijk. Je merkt dat die er onderling ook goed is.”

Voor MEO is het een bijzonder beroep op de kennis en kunde van de backoffice-medewerkers, vertelt Romy Hamelink, leidinggevende van de afdeling: “Soms krijgen we mensen aan de telefoon die het heel moeilijk hebben en die aangeven dat ze niet meer willen. Je moet sterk in je schoenen staan om daar goed op te kunnen reageren en de beller naar de juiste persoon door te schakelen. Dat zijn heftige momenten.”

Gelukkig is het lang niet altijd zwaar, vertelt Romy: “Mensen zijn heel blij met het werk van de SVLK, dus dat levert ook vrolijke telefoontjes op. Laatst belde iemand die maar liefst € 1.000,- aan de organisatie doneerde. Je merkt op zo’n moment dat de SVLK voor mensen écht iets kan betekenen. Het voelt dan ook heel bijzonder om daar iets aan bij te kunnen dragen.”

Kijk voor meer informatie op de site van Levenseindekliniek.